
Часам пападалiся цiкавыя дрэвы з мноствам ствалоу:

а часам i тое, што ад iх засталося:

калiсьцi тут стаялi векавыя iвы...
але рака часу працягвае свой шлях...Як кажуць кiтайцы, каля доуга сядзець на беразе, можна убачыць праплываючы труп свайго ворага...

Раптам шыльда ...
http://savepic.ru/index.php
Усеж такi ня проста так я тут...
А вось i стары млын...Ноччу тут здань старога млынара, ды Белая Панна...


Тым часам у небе ...

Амфiтэатр, амаль як у Рыме:

Той самы... Дуб апалены...

Нарэшце i сам маентак:

Дзеля першага разу дастаткова...
Хай яго качкi:
