Як мне здаецца, найлепшы беларускi паэт XX ст., Янка Купала:
Малюся я небу, зямлі і прастору,
Магутнаму богу – ўсясвету малюся,
Ва ўсякай прыгодзе, ва ўсякую пору
За родны загон Беларусі...

Жонка, Уладзicлава Францауна тут, каля мужа:

Зусiм побач стаiць помнiк яшчэ аднаму нашаму вялiкаму паэту, Якубу Коласу:
Мой родны кут, як ты мне мілы!..
Забыць цябе не маю сілы!
Не раз, утомлены дарогай,
Жыццём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.

Каля бацькi пахаваны яго сын, першы дырэктар музэя i заслужаны дзеяч культуры БССР, Данiла Канстанцiнавiч Мiцкевiч:

жонка, Марыя Дзмiтрауна з другога боку:

Цiкавы артыкул як сябравалi два вялiкiх паэта:
http://euroradio.fm/ru/kolas-priehal-ku ... vodki-foto
Усе нашыя Народныя паэты:
Янка Купала (1925)
Якуб Колас (1926)
Пятрусь Броука (1962)
Аркадзь Куляшоу (1968)
Максiм Танк (1968)
Пiмен Панчанка (1973)
Нiл Гилевiч (1991)
Рыгор Бородулiн (1992)
Першы Прэзiдэнт Беларускай Акадэмii Наук, Усевалад Iгнатоускi пахаваны на другiм канцы могiлак:

На Вайсковых могiлках таксама пахаваны такiя дзеячы нашай культуры як Кузьма Чорны, Нестар Сакалоускi, Паулюк Трус i гэты няпоуны спic.
Cпiце спакойна, вялiкiя сыны Беларусi, будзьма старацца быць годнымi Вас.
Ад прадзедаў спакон вякоў Мне засталася спадчына; Памiж сваiх i чужакоў, Яна мне ласкай матчынай. Аб ёй мне баюць казкi-сны, Вясеннiя праталiны, I лесу шэлест верасны, I ў полi дуб апалены...