Беларусь у эпоху рымскага імператара Юстыніяна I, ці была такая?

[Игорь 66]

Але вернемся зноу да Беларусi таго пярыяду...

Ув гранит
або чыгун

[vENeTI]

Народы з Анта-венедскага саюза, якія ўваходзілі ў саюз пад кіраваннем "Ulmerugi" - астраўных Ругаў ("русаў" на славянскай мове, па Нестару "русаў-варагаў") і называліся русіны або парусы:
Памезане
Пагезане
Вармы
Натангі
Галінды
Сасіны
Яцвягі
Судавы
Барты
Самбы
Надровы
Скаловы

Пазней, бліжэй да летапісных часоў, да белых русінаў ад Віслы да Дзвіны далучыліся і ўжо прыйшэлыя сюды ў раннім сярэднявеччы ўсе нам вядомыя славянскія плямёны а якія жылі ў Гардарыцы, звяз плямёнаў далучыліся, запрасіўшы Руга - Рурыка.

[vENeTI]

Яраслава Мудрага, як і яго святую бабулю Вольгу, звалі правадырамі старажытнага роду Rugiere, або ulmerugi - нашчадкамі астраўных ругаў варажскага мора, тых ульмеругаў, што на славянскай мове гучыць як Нестараўскае "Русы варагі", якія жылі там нават у першыя стагоддзі, Тацыта і Пталямея. Адальберд Магдэбургскі ў 10 стагоддзі, называе Вольгу, каралевай Ругаў "reginae Rugorum (латынь) ". Роджэр Хавядзенскі ў 12 стагоддзі Яраслава называе каралём Ругаў "king of the Rugi (англ.) ". А Саксан Граматык у 12 стагоддзі, шырокую зямлю, уключаючы яе ракі Віслу, Нёман і Дзвіну, Полацкія землі (і верагодна Пскоўшчыну) называе Rutenorum, а жыхароў Ruteni (русіны) і нават апісвае ён гэты стан ад часоў конунга Фрода I, які жыў у VI стагоддзі.

[vENeTI]

Менавіта мы ведаем імёны кіраўнікоў, з прыбаўленнем варажскага слова (без перакладу на славянскі "рус") Руг у пачатку ці ў канцы імя. Руг-Волад, Руг-Неда, Херд-Руг, Руг-Інвальд.
Пра гэтую мясцовасць "Rutenorum" (белая рутэнія) паміж Віслай і Дзвіной гаворыцца таксама ў «Сазе аб Эгіле Аднарукiм і Асмундзе Забойцы Берсеркаў» XIII стагоддзя. Конунг Херд-Руг кіраваў, сказана "шырокай, густанаселенай краінай, што знаходзіцца паміж Гуналандам і Гардарыкі". Гуналанд як вядома, з часоў Атылы распаусюджываецца ад Одэра ўздоўж Прыпяці да Волгі, а Гардарыка пачынаецца ад Полацка і Дзвіны на ўсход, уключае Кіеў на Дняпры. "Hertryggur hefir konungr heitit. Hann réð fyrir austr í Rusia. Þat er mikit land ok fjölbyggt ok liggr milli Húnalands ok Garðaríkis. Hann var kvángaðr (старажытны ісландскі)".

[vENeTI]

Пачынаючы з XIII стагоддзі, зямля паміж Віслай і Дзвіной ужо відавочна і пісьмова фіксуецца як Белая Рутэнія, але уключаючы і землі ўздоўж усходняй Дзвіны, бо Гардарыка таксама далучылася да Рурыка. Дубніцкая хроніка (Chronicon Dubnicense), XIII стагоддзе паказвае на Заходні бок белай рутэніі - у Віслы "...праз зямлю белых русінаў..." (per terram alborum Ruthenorum). Вугорскія войскі праходзілі праз Санок, у Падкарпацкім ваяводстве, міжрэччам Віслы і Сана, тады гэта была частка Белай Русі, зараз частка Польшчы. А ў хроніцы Польшчы, Ян Чарнкоўскі, XIV стагоддзе, паказвае на Усходні бок – Дзвіну, у Полацку. "…замак Белай Русі ў Полацку" (in guodam Castro Albae Russiae Polozk dicto). Там Ягайла са сваёй маці быў зняволены пад арышт, кажа ён. Манах картограф Фра Маўра, XIV стагоддзе, працягвае землі белай русі і ўздоўж усходняй Дзвіны, падкрэсліваючы што гэтая рака адносіцца да Белага мора, што даказвае старажытную назву, а на захад па яго карце паводле часу ўжо ліцвіны.

[vENeTI]

Навуковец М. Ламаносаў, які пажыў доўгі час у Нямеччыне, займаючыся пошукам звестак на гэтую тэму, заўважае што і "аўтар Прэторый (Арнольд. Кн.1, гл.2.), даволі шляхта дае" нам, "сукупляючы Русін і Прусаў у адно племя", і дадае, што "становішча месца таму адпавядае". М.Ламаносаў таксама кажа, што "ўсходняе плячо ракі Нёмана, якое ўпадае ў Куршскі заліў, называецца Руса", і гэта назва "вядома, носіць на сабе па Варагам-Русам", пра якія мы чытаем у летапісе Нестара, які мае сувязь з грэцкай бібліятэкай. І далей М. Ламаносаў, дастае з нямецкіх крыніц, што "Літва, Жамойць і Падляхія здаўна называліся Руссю (Вейсель, ліст 18)". А пасля ліцвіны з "палянні" (зямля палян, Польшча) прыйшлі да русінаў. Гэта відаць і ў Саксона Граматыка, які апісвае адну з падзей, умоўна да VIII стагоддзя, калi лiцвiны ужо былi сярод русiн. "Адзін, вельмі вядомы ў Русі таго часу (Dan 6.5.14), гладыятар Вісін, пасяліўся на гары Ана-фіял і нападаў на суседнія правінцыі (...Eximiae opinionis gladiator, nomine Wisinnus, apud Rusciam rupem, quae Anafial dicitur, sede et mansione complexus vicinas longinquasque provincias omni inuriae genere vexavit...). Гэта стала вядома Старкаду, які прыйшоў сюды з датчанамі. Старкад кінуў выклік Вісіну і забіў яго”. Ана-фіял (Анафіелас) - гара вечнасці паводле рэлігійных паданняў паганскай Літвы.
Але вернемся бліжэй да нашага VI стагоддзя часоў Юстыніяна I, і нават раней, каб зразумець сувязь.

[Artefacts]

Ну и .....что нам с этим всем делать ?
Иной раз и знать бы не знал кто есть кто .. и оно не надо..смута ,раздор и войны..
Как там у Экклесиаста.. " нет памяти о прежнем , да и о том что будет , не останется памяти у тех ,которые будут после ..."

[Электрошаурма]

Ну и .....что нам с этим всем делать ?
Иной раз и знать бы не знал кто есть кто .. и оно не надо..смута ,раздор и войны..
Как там у Экклесиаста.. " нет памяти о прежнем , да и о том что будет , не останется памяти у тех ,которые будут после ..."

Историю своего народа надо знать,чтобы она как у некоторых не начиналась с 1945

[kapatych]

phpBB [media]

[Newport]

phpBB [media]

Обожаю это отрывок из фильма,"а у меня Мандриан!"